Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Ένα Τραγούδι, πολλά σχολεία, ένας κόσμος!

              


Ένα σχολείο για όλα τα Παιδιά του Κόσμου...         


Ο Χαρταετός μας




Παγκόσμια Eβδομάδα Δράσης

Μία εκστρατεία από μαθητές όλου του κόσμου… για τα παιδιά όλου του κόσμου!
 
Με ιδιαίτερη τιμή φέτος συμμετέχουμε με το σχολείο μας το 1/θ Νηπιαγωγείο Παραλιμνίου Σερρών στην Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση για το Έτος 2017 μία εκπαίδευση των παιδιών προσφύγων!

Με την φετινή εκστρατεία οι στόχοι είναι πολλοί

  • δείχνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στα παιδιά πρόσφυγες
  • κατανοούμε την επιτακτική ανάγκη να έχουν όλα τα παιδιά πρόσβαση στην εκπαιδευτική κοινότητα που έχουν καταλήξει μετά από αλεπάλληλους αγώνες επιβίωσης και εμπόδια
  • στηρίζουμε κάθε προσπάθεια να πραγματοποιηθούν τα όνειρα τους για ασφάλεια, ειρήνη, εκπαίδευση αποδοχή, συνεργασία...



Το υλικό που στάλθηκε από την ActionAid αξιόλογο, εμπνευσμένο, αξιέπαινο για να δουλευτεί από όλους όσους θα ήθελαν να έχει το κάθε παιδί την αγάπη που του αξίζει...την απόλυτη...

και μπορείτε να το κατεβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο http://education.actionaid.gr/media/1478508/ActionAid_GAW2017.pdf


Παρακάτω παραθέτω κάποιες από τις δικές μας δράσεις που υλοποιήθηκαν μέσα στην τάξη βασισμένες στο υλικό που στάλθηκε στα συμμετέχοντα σχολεία 






Κάποια από τα ερωτήματα που τέθηκαν στα παιδιά
  • Ποιά είναι τα παιδιά πρόσφυγες;
  • από που μας έρχονται;
  • και που πηγαίνουν;
  • Γιατί μπορεί να συνέβει αυτό;
  • Πώς νοιώθουν οι ανθρωποι που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους; το σπίτι τους;

Οι απορίες ήταν πολλές

  • Γιατί κυρία οι άνθρωποι να θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο;
  • Καί θέλουν να είναι κακοί;
  • Και δεν φοβούνται οι ίδιοι;
  • Και αν κάποιοι άλλοι τους το κάνουν αυτό το ίδιο;
  • Και όταν φτάνουν σε ενα άλλο μέρος πως είναι η ζωή του;

Ερωτήματα πολλά που μπορείς να δώσεις απαντήσεις; Δύσκολες ερωτήσεις απλά ελπίζεις οτι θα τους απαλλήνεις την ψυχή από τον τρόμο που προκαλεί η σκέψη λέγοντας τους ότι υπάρχουν και καλοί άνθρωποι και ¨Πιστέψτε με είναι πολλοί¨!

Όμως ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε και ένα καινούργιο φίλο που ήρθε στο σχολείο να μας διηγηθεί τα όνειρα του...Το Όνομά του " Μαχντί"!

Ο Μαχντί είναι ένα αγόρι 13 ετών "που φυλάει τα πρόβατα της οικογένειας του που βόσκουν στο λιβάδι και τα κοιτάει δυσαρεστημένος.θα ήθελε πολύ να κάνει κάτι άλλο αυτή την ώρα...
Σηκώνει τα μάτια του στον ουρανό και κοιτάζει τα σύννεφα που αλλάζουν σχήματα."

Έτοιμος και ο δικός μας ο Μαχντί...Χαμογελαστός γιατί επισκέφτηκε το δικό μας σχολείο για έναν ολόκληρο μήνα και είναι έτοιμος να μας γνωρίσει και αυτός με την σειρά του!
Ο Μαχντί στο Σχολείο μας

Και ο Μαχντί συνεχίζοντας να ονειρεύεται όρθιος ...
μας εκμυστηρεύεται τα όνειρα του ...

Μ΄ ένα πετραδάκι
Πόσο θα το θελα, πάρα πολύ
 να τρέχω με κάποιο φιλαράκι
να παίζουμε μέσα σε μιαν αυλή
 ποδόσφαιρο μ’ ένα πετραδάκι
και τη νύχτα πάνω στην άμμο
στο φεγγάρι να τραγουδάμε
για όνειρα που δεν πέφτουν χάμω.
Τη ζωή ν’αγαπάμε.

Πόσο θα το θελα, πάρα πολύ
να τρέχω με κάποιο φιλαράκι
να παίζουμε μέσα σε μιαν αυλή
ποδόσφαιρο μ’ ένα πετραδάκι
 ποδόσφαιρο πάνω στην άμμο όνειρα που δεν πέφτουν χάμω

και εμείς καταγράφουμε τα όνειρά του στο χαρτί






Ποιο όνειρο του Μαχντί μας άρεσε πιο πολύ;






                                                                         
 «Αχ, αν μπορούσα να υφάνω αυτό το μαλλί για να φτιάξω ένα μαγικό χαλί που θα με πήγαινε σ’ όλο τον κόσμο…»

Σ’ όλο τον κόσμο

Μαγικό χαλί
 πάρε με μαζί
σε όλο τον κόσμο









Λέτε να μπορούμε εμείς; Όλοι μαζί;
ας προσπαθήσουμε...

Έτοιμο το δικό μας μαγικό χαλί για τον Μαχντί, πολύχρωμο, φωτεινό φτιαγμένο με αγάπη...

Το Μαγικό Χαλί του Μαχντί


και ο Μαχντί ονειρεύεται ότι με το μαγικό χαλί πάνω σε αυτό θα πετάξει σε όλο τον κόσμο...

Ο Μαχντί με βοηθό το Μαγικό Χαλί Ταξιδεύει

Το γέρικο κριάρι όμως, που τον παρακολουθούσε όσο δούλευε, του λέει: «Μαχντί, μου φαίνεται ότι είσαι τόσο έξυπνος όσο ένα πρόβατο… Δεν το βλέπεις ότι αυτό που έφτιαξες δεν είναι χαλί; Έχεις φτιάξει ένα ρόμβο! Για δες, είναι ένας τέλειος ρόμβος, αυτό σου το αναγνωρίζω!» Ο Μαχντί, απογοητευμένος, κοιτάζει το ρόμβο που έφτιαξε, κι αναρωτιέται πώς αυτός ο ρόμβος θα μπορούσε να τον ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.

Ενθουσιασμένος με την ιδέα να φτιάξει με το μαγικό του χαλί έναν χαρταετό  Ξεκινάει και μαζί με αυτό και εμείς..

Φτιάχνοντας τον Χαρταετό  μας


Η ζωγραφική του Χαρταετού μας στηρίχθηκε στην αφήγηση του παραμυθιού όπου χωρίζοντας τον χαρταετό σε τέσσερα τεταρτιμόρια προσπαθήσαμε να εικονογραφήσουμε την ιστορία του Μαχντί!

   






Ο χαρταετός του Μαχντί είναι έτοιμος να πετάξει και μόλις " τελειώνει τη δουλειά του, ο χαρταετός αρχίζει να του μιλάει! «Γεια σου Μαχντί. Τι είμαι εγώ;» Και ο Μαχνί απαντάει: «Είσαι ο χαρταετός όλου του κόσμου. Γεννήθηκες εδώ, στο Αφγανιστάν, γι’ αυτό θα σχεδιάσω πάνω σου τα βουνά που μας τριγυρίζουν. Ύστερα θα πετάξεις πέρα από αυτά τα βουνά και θα μου πεις τι βλέπεις, ενώ εγώ θα μείνω εδώ να φυλάω το κοπάδι»."

«Λοιπόν; Τι βλέπεις; Πες μου!»

Μα πριν προλάβει να πάρει απάντηση, ένα δυνατό φύσημα του ανέμου σπάει το σπάγκο κι ο χαρταετός αρχίζει να απομακρύνεται.


Ο Χαρταετός ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι με αφετηρία το Αγφανιστάν από όπου και πήρε τα βουνά που είναι ζωγραφισμένα πάνω του

Τα βουνά του Αφγανιστάν

ακολούθησε η Περσία από όπου πήρε το όμορφο ρόδο του Ισπαχάν

Το Ρόδο του Ισμπαχάν από την Περσία

Συνεχίζει το ταξίδι του και φτάνει κάποτε στο Ιράκ , όπου ένα κοριτσάκι σχεδιάζει πάνω του τον βασιλικό αετό, το σύμβολο του Ιράκ.
Ο Βασιλικός αετός, σύμβολο του Ιράκ

  και φτάνει στην κοιλάδα Τζεζιρέ, στη Συρία κουρασμένος και χτυπημένος με μια μεγάλη πληγή να εμποδίζει την συνέχεια του ταξιδιού του, όμως ένα γορί είναι εκεί που του προσφέρει μεγάλη βοήθεια. Γίνεται καλά και  ο νεαρός σχεδιάζει πάνω στον χαρταετό ένα γεράκι, το έμβλημα της Συρίας
Το Γεράκι από την Συρία

και φτάνει κάποτε στην Τουρκία και συναντάει έναν καραγκιοζοπαίχτη που μόλις βγαίνουν από την Κωνσταντινούπολη, σχεδιάζει πάνω του τις όχθες του Βοσπόρου και τον αφήνει να πετάξει ψηλά.

Ο Καραγκιοζοπαίχτης από την Τουρκία

και τέλος στην Ελλάδα  όπου η Πηνελόπη σχεδιάζει τον Ερμή, το θεό των ταξιδιών και αγγελιοφόρο των θεών του Ολύμπου, πάνω στο τελευταίο αζωγράφιστο κομμάτι του χαρταετού

Ο Θεός Ερμής από την Ελλάδα

και του λέει: «Ορίστε! Το ταξίδι σου τελείωσε! Μπορείς να γυρίσεις στο σπίτι σου». Πιάνει απαλά τον χαρταετό και τον πετάει ελεύθερο στον άνεμο…



Το Ταξίδι του Χαρταετού

Και ο Χαρταετός όλου του Κόσμου πήρε μαζί του και τα δικά μας χρώματα και σχήματα

αλλά και τις δικές μας ευχές για τον αγαπημένο μας Μαχντί

Για έναν κοινό σκοπό:

Το κάθε μήνυμα του χαρταετού μας ξεχωριστά και όλα μαζί να βοηθήσουν όλα τα παιδιά να έχουν ένα σχολείο για αυτά

Το Μήνυμα μας για Εκπαίδευση σε όλα τα Παιδιά του Κόσμου

Γιατί όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα να έχουν

ΒΙΒΛΙΑ
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
ΦΙΛΟΥΣ
ΧΑΡΑ
ΣΧΟΛΕΙΟ
ΑΓΑΠΗ
ΥΠΝΟ
ΑΣΦΑΛΕΙΑ


Και στις 31 Μαρτίου δεν τραγουδάμε μόνοι αλλά όλα τα σχολεία μαζί ενα τραγούδι για εναν σκοπό να ακουστεί το δικαίωμα των παιδιών για αγάπη το οποίο τραγούδι με τίτλο "Θα είμαι πάντα εδώ" με μουσική: Julien Joubert, κείμενο-στίχοι: Μανόλης Λαδουκάκης, βασισμένο στο πρωτότυπο γαλλικό κείμενο του Eric Herbette και ερμηνεία από την Ρόζα Αγγελή μπορείτε να το ακούσετε στον παρακάτω σύνδεσμο 
https://vimeo.com/user33678775


Διαβάσαμε επίσης το παραμύθι της Ελένης Αναστασοπούλου  "Το Σανταλάκι" με την υπέροχη εικονογράφηση της Ρένιας Μεταλληνού από τις Εκδόσεις Διάπλουςγια το οποίο θα αναφερθώ σε επόμενη ανάρτηση μου!

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Οι Ψίθυροι ενός τραγουδιού...΄΄Τσάμικος΄΄




«Τσάμικος»

(Μουσική Μάνος Χατζιδάκις, Στίχοι Νίκος Γκάτσος, ερμηνεία Μανώλης Μητσιάς από τον δίσκο Αθανασία)


Όπως λέει και το τραγούδι ¨Ο δρόμος¨ έχει την δική του ιστορία έτσι και τα τραγούδια έχουν πολλά να μας διηγηθούν αρκεί να θέλουμε να τα ακούσουμε..
και είναι και πολλά αυτά που μας κρύβουν οι στίχοι, οι λέξεις και η μελωδία τους!

Μελωδίες και στίχοι που μας συντροφεύουν στις χαρές και στις λύπες, στην αγάπη και τον πόνο

Ας ακούσουμε τους ψίθυρους ενός λεβέντικου χορού! 


Μουσική λοιπόν Μάνου Χατζιδάκι σε στίχους  Νίκου Γκάτσου




Στα κακοτράχαλα τα βουνά 
με το σουραύλι και τον ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι





Τόπος ιερός της πατρίδας μας όχι εύκολος αλλά απάτητος, αδρός, ξερός που μόνο οι Έλληνες τον γνώριζαν καλά και θέλησαν εκεί να αγωνιστούν, να κρυφτούν οι κλέφτες και οι αρματωλοί και να επιτεθούν για να κερδίσουν τον αγώνα για την ελευθερία και φυσικά πάντα με το κέφι για χορό και γλέντια..με το σουραύλι και τον ζουρνά...για την χαρά της ελευθερίας και του αγώνα!


Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Ο Νικηφόρος Φωκάς, ένας αυτοκράτορας  ελευθέρωσε την Κρήτη από τους Άραβες (10ος αιώνας).
Ο Διγενής Ακρίτας, εκείνος που που υπερασπίστηκε τα σύνορα του Ελληνισμού και της αυτοκρατορίας από κάθε επιβουλή των Αράβων μουσουλμάνων.
Ο γιος της Άννας της Κομνηνής είναι ο γιος μιας πριγκίπισσας- αυτοκράτειρας 

Δική τους είναι μια φλούδα γης 

μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς


για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα

 απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.



Μια χώρα μικρή, όπως η φλούδα από ένα πορτοκάλι αλλά πλούσια και ευλογημένη.Μία χώρα που πολιορκούνταν και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να πολιορκείται από πολλούς για τα πλούτη και την ομορφιά της, από κάθε λογής τσακάλια- εχθρούς και αρκούδες- μεγάλες και δυνατές! Αλλά με την βοήθεια του Χριστού της πίστης και της Εκκλησίας η πίστη για ελευθερία δεν έσβησε και κράτησε όρθιους τους αγωνιστές για να ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο και κάθε φόβο τους!


Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.




Ο Νικηταράς γνωστός και ως "τουρκοφάγος" , σπουδαίος ήρωας της Επανάστασης του 1821.

                    Από την Ήπειρο στο Μοριά κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια στα μαρμαρένια του Χάρου Αλώνια 


Ο αγώνας των Ελλήνων είναι πανηγύρι ακόμη και όταν πολεμούσαν στήνανε χορό και αναπτερώνονταν το ηθικό τους!


Κριτής κι αφέντης είναι ο Θεός και δραγουμάνος του ο λαός.

Ο Θεός και η πίστη ως σημεία αναφοράς των Ελλήνων έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821! Πάντα με την θέληση του Θεού οι Έλληνες νικούσαν σε κάθε μάχη και ο ίδιος ο λαός ως δραγουμάνος, ως διερμηνέας, του θελήματος του στέκονταν δυνατός ώστε να ανταπεξέλθει στα δεινά!


Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

Μια Συννεφιασμένη Μέρα!!

Σύννεφα μαζεύτηκαν και σήμερα στον ουρανό και το φως είναι λιγοστό!
  • Πού πήγε ο ήλιος κυρία;
  • Πού μπορεί να είναι παιδιά; ανταπάντησα και εγώ!
  • Μπορεί να μην βγήκε γιατί ήταν κουρασμένος! είπε ο Γιάννης
  • Μπορεί να τον πήρε το φεγγάρι γιατί τον αγάπησε πολύ! αποκρίθηκε η Καμέλια
  • Μπορεί να μαζεύτηκαν σύννεφα πολλά και κάνανε ένα χορό γύρω του και δεν φαίνεται καθαρά! συνέχισε ο Χρήστος


  • Και αν τον έκλεψε κανείς; Πετάχτηκα και εγώ
  • Τον ήλιο; απάντησαν όλα με μια φωνή

  • Να έκλεψε τον ήλιο;ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;

Και κάπως έτσι ξεκίνησε το παραμύθι της Κλαίρης Γεωργέλη ΄΄Ποιός έκλεψε τον ήλιο;΄΄ από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, για μια ημέρα που θα έπρεπε να είναι λαμπερή αλλά της έλειπε ο ήλιος!


"Ξυπνήστε!" λάλησε ο κόκορας,όπως κάθε πρωί. Μα ο ήλιος είχε εξαφανιστεί! Όλοι τότε είχαν μπερδευτεί!"


και όλα τα ζωάκια μαζί άρχισαν να εκφράζουν την ανησυχία τους, που τα παιδάκια μου ζωγράφισαν σε ένα φύλλο χαρτί!







Συζητώντας το πρόβλημα αποφάσισαν όλα μαζί να πάνε στην σοφή κουκουβάγια να της ζητήσουν την βοήθεια της! 
Παίζοντας φυσικά τους ρόλους οι μικροί μου πολύτιμοι βοηθοί, που έφτιαξαν με τα χεράκια τους τις υπέροχες κούκλες εμπνευσμένες από την βραβευμένη εικονογράφο του παραμυθιού Κλαίρη Γεωργέλη!



Μα Ναί βρέθηκε ο υπαίτιος ο κακόμοιρος ο τυφλοπόντικας που νοιώθει μόνος...

Η λύση όμως βρέθηκε, από τους φίλους του τα ζωάκια και του φόρεσαν γυαλιά κάνοντας μια ωραία γιορτή με τον τυφλοπόντικα μαζί!!!

Να και εμείς φορώντας τα δικά μας γυαλιά στηρίζοντας την προσπάθεια του τυφλοπόντικα!

Και επειδή οι άνθρωποι δεν πρέπει ποτέ να νοιώθουν μοναξιά αλλά ούτε και τα ζωάκια είπαμε να προσθέσουμε και κάποιους φίλους στο σπίτι του τυφλοπόντικα!







και ζήσαμε εμείς καλά ... και εσείς καλύτερα... ελπίζοντας ο ήλιος να μας επισκεφτεί το συντομότερο δυνατό!!


Κλαίρη Γεωργέλλη, Ποιος Έκλεψε τον ήλιο, εικονογράφηση Κλαίρη Γεωργέλη, εκδόσεις Παπαδόπουλος, Αθήνα, 2016